8 Βήματα για να ΜΗΝ σε Νοιάζουν οι Μαλακίες που Λένε οι Άλλοι για Σένα

Αν θες να σταματήσεις να νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι…

Αν θες να κινείσαι στον κόσμο με αυτοπεποίθηση και άνεση…

Αν θες να χτίσεις τη δική σου επιχείρηση, να προσεγγίσεις τη γυναίκα που σου αρέσει, να γίνεις κορυφαίος σε αυτό που κάνεις ή απλά να παίρνεις αυτό που θέλεις από τη ζωή…

Τότε ακολούθησε αυτά τα 8 βήματα.

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε:

• Τα 3 θεμέλια της αυτοπεποίθησης, για να σταματήσει να σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι.
• Γιατί νοιάζεσαι τόσο πολύ εξ’ αρχής (για να έχεις τη συνειδητότητα να το κόψεις).
• Πώς να επαναπρογραμματίσεις το μυαλό σου για να γίνεις αυτός που προοριζόσουν να είσαι.
• Γιατί η ζωή που ζεις τώρα μάλλον έχει εγγυημένη αποτυχία –και πώς να ξεφύγεις.
• Πώς να αναπτύξεις τη δική σου εσωτερική πυξίδα και να βρεις τι πραγματικά θέλεις.
• Τη μέθοδο για να μετατρέψεις το ενδιαφέρον σου σε εμμονή για βελτίωση.
• Ένα εργαλείο που θα επιταχύνει την αλλαγή σου.
• Την ίδια τη φύση της πραγματικότητας και πώς μπορεί να σε κάνει πιο έξυπνο (ώστε να μη χάνεσαι σε μικροπράγματα).

Δεν θέλω να σου δώσω ακόμα μία επιφανειακή λίστα με βήματα που βρίσκεις παντού. Θέλω να τελειώσεις μ’ αυτό το πρόβλημα μια για πάντα. Και για να το πετύχουμε, θα πρέπει να πάμε βαθιά.

1) Οι 3 Πυλώνες της Αυτοπεποίθησης

Το πρώτο βήμα για να μην σε νοιάζει το τι θα πουν οι άλλοι είναι να καταλάβεις τη μεγάλη εικόνα της αυτοπεποίθησης –όχι απλά να ακούσεις άλλη μια επιφανειακή συμβουλή.

Αν η αυτοπεποίθηση ήταν τόσο απλή υπόθεση όσο το να διαβάσεις ένα αρθράκι ή να δεις ένα βιντεάκι στο YouTube, θα γαμούσαμε όλοι και θα ζούσαμε σε μια ουτοπία.

Υπάρχει κάτι πολύ πιο βαθύ από πίσω, και ελπίζω να σε κάνω να το συνειδητοποιήσεις όσο διαβάζεις αυτό το άρθρο.

Η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που κρατάει την πλειοψηφία των αντρών φυλακισμένους. Κι αυτό επειδή νοιάζονται υπερβολικά για την άποψη των άλλων.

Για παράδειγμα, θες να ξεκινήσεις μια επιχείρηση και ξαφνικά το μυαλό σου γεμίζει ερωτήσεις:

• Τι θα πουν οι γονείς μου;
• Τι θα πουν οι φίλοι μου;
• Τι θα πει η σύντροφός μου;
• Θα βγάζω αρκετά για να αντικαταστήσω το εισόδημά μου;
• Πόσος καιρός θα χρειαστεί;

Και αυτά είναι μόνο οι πρώτες σκέψεις πριν καν ξεκινήσεις. Μην αρχίσουμε καν να μιλάμε για τις σκέψεις που σκάνε όταν όντως αρχίσεις να χτίζεις την επιχείρησή σου.

Οι περισσότεροι αποτυγχάνουν γιατί δεν μπορούν να σηκώσουν το συναισθηματικό βάρος που απαιτείται για να πετύχουν τους στόχους τους.

Για κάθε σκέψη που λες «θέλω μια καλύτερη ζωή», υπάρχουν άλλες 100 που σε χτυπάνε στο κεφάλι και σε ρίχνουν ψυχολογικά.

Και αυτά είναι μόνο τα άγχη για τον επαγγελματικό τομέα της ζωής μας.

Τι γίνεται με τις υπόλοιπες 60.000 με 80.000 σκέψεις που κάνουμε κάθε μέρα;

Έχουμε πολλά στο κεφάλι μας.

• Μήπως θα φανώ περίεργος αν προσπαθήσω να κάνω νέους φίλους;
• Πού θα καταλήξω στη ζωή αν συνεχίσω να κάνω την ίδια δουλειά για 40 χρόνια;
• Έκλεισα το μάτι της κουζίνας πριν φύγω απ’ το σπίτι;

Το να χτίσεις αυτοπεποίθηση δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Περισσότερη πληροφορία, περισσότερες ευθύνες, περισσότερες επιλογές για το μέλλον μας… και ξαφνικά, η αυτοπεποίθηση γίνεται επιτυχία και το άγχος αποτυχία.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που ζούμε.

Πώς, όμως, χτίζεις την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου που οδηγεί στην πραγματική αυτοπεποίθηση;

Οι περισσότεροι όταν σκέφτονται πώς να γίνουν πιο σίγουροι, ακούνε την κλασική απλοϊκή συμβουλή: «Η αυτοπεποίθηση έρχεται από την ικανότητα».

Αυτό ισχύει, αλλά οι περισσότεροι το καταλαβαίνουν λάθος.

Νομίζουν ότι αυτοπεποίθηση σημαίνει να γίνεις καλύτερος σε μια συγκεκριμένη δεξιότητα.

Οπότε μαθαίνουν, μαθαίνουν, μαθαίνουν… αλλά ποτέ δεν κάνουν, ποτέ δεν σκέφτονται, ποτέ δεν αναπτύσσουν την αυτοπεποίθηση ως δεξιότητα σε οποιαδήποτε κατάσταση. Το αποτέλεσμα; Μένουν στάσιμοι.

Αυτή η δήλωση έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος απ’ ό,τι φαίνεται.

Πρέπει να την κατανοήσουμε πραγματικά, γιατί το να λες απλά «η αυτοπεποίθηση έρχεται από την ικανότητα» δεν έχει λύσει το πρόβλημα. Αντιθέτως, το έχει κάνει χειρότερο.

Πυλώνας #1: Οπτική

Όταν μπαίνεις σε μια κατάσταση όπου δεν νιώθεις αυτοπεποίθηση, το άγχος βαράει κόκκινο.

Το μυαλό σου κλείνει. Δεν βλέπεις τίποτα πέρα από τις σκέψεις σου.

Και αυτές πολλαπλασιάζονται.

Κλείνεσαι τελείως, γίνεσαι δούλος του παρελθόντος σου. Των εμπειριών που έχεις ζήσει μέχρι τώρα. Μένεις ο ίδιος μαλάκας.

Πρέπει να σπάσεις αυτόν τον κύκλο. Να κάνεις μια συνειδητή προσπάθεια να επαναπρογραμματίσεις τον τρόπο που αντιδράς σε αυτές τις καταστάσεις.

Πώς;

• Όταν μπαίνεις σε μια κατάσταση και το άγχος ανάβει, πάρε μια βαθιά ανάσα.
• Κάνε ένα zoom out. Δες την κατάσταση όπως είναι. Θα δεις ότι είναι άλλη μία απλή, κανονική κατάσταση.
• Μετέφερε τη συνείδησή σου στους άλλους που βρίσκονται εκεί.

Τι σημαίνει «μεταφέρω τη συνείδησή μου»;

Σημαίνει ότι βλέπεις την κατάσταση από την οπτική γωνία κάποιου άλλου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι απλά άνθρωποι. Ζουν την ίδια εμπειρία με εσένα.

Οι δισεκατομμυριούχοι έχουν τα ίδια προβλήματα.

Τα μοντέλα έχουν τα ίδια προβλήματα.

Όποιον κι αν έχεις θεοποιήσει, εκείνος έχει ακριβώς τις ίδιες ανθρώπινες δυσκολίες.

Το ΜΟΝΟ πράγμα που μπορεί να τους κάνει να αντιδράσουν αρνητικά σε σένα είναι αν τους φερθείς λες και είναι κάτι ανώτερο, κάτι έξω από την ανθρώπινη φύση.

Μην τους βάζεις πάνω από εσένα.

Μην τους βάζεις σε βάθρο.

Θυμήσου, αυτό είναι μια συνήθεια που χτίζεις.

Θέλει επανάληψη. Θέλει εξάσκηση.

Δεν μπορείς να περάσεις στα επόμενα επίπεδα, αν δεν μάθεις πρώτα να βλέπεις τις καταστάσεις όπως πραγματικά είναι.

Πυλώνας #2: Αντίληψη

Το πώς αντιλαμβάνεσαι μια κατάσταση καθορίζει το πώς θα δράσεις.

Για να το πετύχεις, πρέπει να μπαίνεις σε μια κατάσταση με ανοιχτό μυαλό και να το διατηρείς όσο διαρκεί.

Αν σκρολάρεις στα social και δεν βλέπεις το story μιας κοπέλας που σου αρέσει ως ευκαιρία να της στείλεις μήνυμα, δεν θα στείλεις.

Αν το δεις ως ευκαιρία, μπορεί πάλι να τα σκατώσεις –ή να μην το στείλεις καν– επειδή την αντιλαμβάνεσαι λάθος.

Το ίδιο ισχύει όταν προσπαθείς να κάνεις νέους φίλους ή να κάνεις δύσκολες συζητήσεις.

Η αντίληψη λειτουργεί αμφίδρομα.

Βλέπεις τους άλλους με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ανάλογα με το πώς παρουσιάζονται.

Και εκείνοι βλέπουν εσένα με βάση το πώς παρουσιάζεσαι εσύ.

Αν δεν φαίνεσαι «κατάλληλος» ή δεν συμπεριφέρεσαι με τρόπο που να εμπνέει θετική αντίδραση από την άλλη πλευρά, η κατάσταση δεν θα πάει καλά. Και το ξέρεις. Το καταλαβαίνεις υποσυνείδητα. Δεν θα μπεις καν σε τέτοιες καταστάσεις, γιατί ήδη έχεις προετοιμάσει τον εαυτό σου για αποτυχία με τον τρόπο που φαίνεσαι και φέρεσαι.

Είμαι όσο πιο εσωστρεφής γίνεται, αλλά οι άνθρωποι συχνά μου λένε ότι φαίνομαι γεμάτος αυτοπεποίθηση –στον τρόπο που ντύνομαι, που περπατάω, που μιλάω.

Εξάσκηση, φίλε μου. Εξάσκηση.

Πυλώνας #3: Εξάσκηση

Το πόσο καλός είσαι σε κάτι καθορίζει το πώς αντιλαμβάνεσαι τις καταστάσεις γύρω σου.

Σκέψου το να μαθαίνεις νέες δεξιότητες σαν ένα σύστημα που ανεβάζεις το level σου στο παιχνίδι της ζωής.

Σε κάθε παιχνίδι υπάρχουν “skill trees” –δέντρα δεξιοτήτων.

Καθώς παίζεις, διαλέγεις δεξιότητες που σε βοηθούν να παίξεις όπως θέλεις.

Όσο τις εξασκείς, ανεβάζεις την εμπειρία σου και ξεκλειδώνεις νέες δεξιότητες.

Και το πιο σημαντικό σημείο εδώ είναι το εξής:

Δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε νέες δεξιότητες αν δεν εξασκήσεις πρώτα αυτές που έχεις ήδη.

Δεν έχεις τη συνειδητότητα να εντοπίσεις ευκαιρίες, γιατί σου λείπει η ικανότητα να τις αναγνωρίσεις, να τις επιλέξεις και να δράσεις προς αυτές.

Καθώς προχωράς προς τους στόχους σου, θα χρειαστεί να μάθεις και να εξασκήσεις δεξιότητες για να τους φτάσεις.

Αν βάλεις τον πήχη πολύ ψηλά από την αρχή, θα σε καταπιεί το χάος και δεν θα ξέρεις καν από πού να ξεκινήσεις.

Πρέπει να παίξεις στο level σου και να αποκτήσεις τις δεξιότητες που χρειάζεσαι για το επόμενο στάδιο.

Όσο ανεβαίνεις επίπεδο, γεμίζεις τον χαρακτήρα σου με δεξιότητες που σου επιτρέπουν να δεις τον κόσμο από ψηλότερο σημείο, πολύ πιο ξεκάθαρα από πριν.

Η πρώτη μου επιτυχημένη προσπάθεια στον ερωτικό τομέα ήταν να μπορέσω να κάνω κάτι με μια κοπέλα, η οποία είχε έρθει στο χωριό μου από σπόντα.

Δεν ήταν κάτι τρομερό. Ο καθένας να το κάνει. Αλλά δεν μου αρκούσε μόνο ένα τέτοιο σκηνικό.

Ήξερα ότι αν ήθελα να έχω συστηματικές επιτυχίες, έπρεπε να γίνω πιο κοινωνικός, πιο σίγουρος και λιγότερο αγχωμένος.

Μετά, όταν κατάφερα να ανεβάσω το επίπεδο μου, έπρεπε να συνδυάσω ό,τι ήξερα και να προσθέσω νέες δεξιότητες όπως σωστή γλώσσα σώματος (όλες αυτές τις δεξιότητες τις αναλύω στα «Μυστικά της Έλξης»).

Όσο ανέβαινε το επίπεδό μου, τόσο περισσότερους ανθρώπους γνώριζα και τόσο περισσότερο μεγάλωνε η αυτοπεποίθησή μου σε πολλούς τομείς.

Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να σταματήσεις να μαθαίνεις νέες δεξιότητες και να βολευτείς εκεί που βρίσκεσαι.

Η οπτική, η αντίληψη και η εξάσκηση είναι τα θεμέλια της αυτοπεποίθησης. Τώρα, ας το πάμε λίγο βαθύτερα.

2) Κατανόησε τον Λόγο που σε Νοιάζει η Άποψη των Άλλων

Οι άνθρωποι εμφανιστήκαμε (ως Homo sapiens) γύρω στις 200.000 χρόνια πριν.

Σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια μετά, έχουμε το ίδιο μυαλό, σχεδιασμένο για τον ίδιο σκοπό. Αλλά επειδή έχουμε πάρει τον έλεγχο του περιβάλλοντός μας και οι φυσικές απειλές έχουν χαλαρώσει δραματικά, οι κίνδυνοι έχουν γίνει πιο ύπουλοι –δεν έρχονται πια με τη μορφή λεοπάρδαλης, αλλά με τη μορφή ανθρώπων, της πονηρής ψυχολογίας τους, και των πολιτικών και κοινωνικών παιχνιδιών που πρέπει να παίξουμε.

Και επειδή αυτοί οι κίνδυνοι δεν είναι τόσο προφανείς, το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι ότι το μυαλό μας γίνεται όλο και λιγότερο ευαίσθητο στο περιβάλλον. Κλείνουμε προς τα μέσα, χαμένοι σε όνειρα και φαντασιώσεις. Γινόμαστε αφελείς.

Νοιάζεσαι υπερβολικά γιατί νιώθεις ότι απειλείται η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου.

Έχεις ένα συγκεκριμένο αυτοείδωλο στο κεφάλι σου, και όταν μια σκέψη, μια ιδέα ή μια άποψη έρχεται σε σύγκρουση με αυτό, τα συναισθήματά σου εκρήγνυνται. Κλείνεσαι. Μπαίνεις σε λειτουργία επιβίωσης. Ο μόνος σου στόχος γίνεται να ελέγξεις την άποψη του άλλου. Και επειδή δεν έκανες μια παύση να σταματήσεις και να ανοίξεις το μυαλό σου, αυτή η σκέψη πολλαπλασιάζεται και σε κυριεύει.

Υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους και τα ζώα.

Τα ζώα παλεύουν να επιβιώσουν σε φυσικό επίπεδο. Νιώθουν απειλή όταν το σώμα τους κινδυνεύει. Ο στόχος τους είναι η αναπαραγωγή των γονιδίων τους.

Οι άνθρωποι, λόγω της αυτοαναστοχαστικής συνείδησης, παλεύουν να επιβιώσουν τόσο σε φυσικό όσο και σε νοητικό επίπεδο. Νιώθουμε απειλή όχι μόνο όταν κινδυνεύει το σώμα μας, αλλά και όταν απειλείται η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Δεν προσπαθούμε μόνο να αναπαραγάγουμε τα γονίδιά μας, αλλά και τις ιδέες μας.

Γράφουμε βιβλία, επικοινωνούμε, στέλνουμε μηνύματα, επιλέγουμε πολιτικές πλευρές –όλα για να διατηρήσουμε ζωντανό το σύνολο των ιδεών που μας ορίζουν, ακόμα και μετά τον θάνατό μας.

Οι ιδέες είναι νοητικό σπέρμα. Όταν διαβάζεις ένα βιβλίο, ο συγγραφέας σε γονιμοποιεί διανοητικά. Το αυτοείδωλό σου είναι το παιδί όλων των ιδεών που σε έχουν επηρεάσει σε όλη σου τη ζωή.

Οι καλλιτέχνες γίνονται αθάνατοι όταν οι ιδέες τους ξεπερνούν το χρόνο, όπως ακριβώς μιλάμε ακόμα για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, παρόλο που τα σώματά τους έχουν χαθεί εδώ και αιώνες.

Αν αυτό σου φαίνεται περίεργο, είναι γιατί… είναι. Αλλά άφησέ το να καθίσει λίγο στο μυαλό σου και δες αν βγάζει νόημα. Αν σε βοηθάει, μη σκέφτεσαι το «νοητικό σεξ». Σκέψου το σαν το φύτεμα και το πότισμα σπόρων που γίνονται λουλούδια στο μυαλό σου. Το ίδιο πράγμα είναι, αν το καλοσκεφτείς. «Όπως πάνω, έτσι και κάτω» λέγανε οι Αλχημιστές.

Γιατί μας νοιάζει, λοιπόν, τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς;

Γιατί θέλουμε να επιβιώσουμε.

Είμαστε προγραμματισμένοι να μας αποδέχεται η φυλή. Αν δεν μας αποδεχτεί, γινόμαστε απόβλητοι. Χάνουμε τους πόρους που χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε.

Οι γονείς σου θα σε διώξουν από το σπίτι αν δεν συμφωνήσεις με τις ιδεολογίες στις οποίες έχουν επενδύσει τη ζωή τους –αν δεν είσαι Δεξιός, Αριστερός, Χριστιανός, Άθεος. Και αν το έχουν πάρει πολύ σοβαρά, μπορεί να σε μισήσουν ακόμα κι αν υποστηρίζεις διαφορετική ποδοσφαιρική ομάδα (ναι, ακραίο, αλλά συμβαίνει).

Οι πεποιθήσεις σου συγκρούονται με τις δικές τους, και θα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να «επιβιώσουν». Η ψυχολογική αίσθηση της σύγκρουσης είναι ίδια με το να σε μαχαιρώσουν σε μια μάχη. Κι αν εκείνοι δεν έχουν δουλέψει με τον εαυτό τους, θα σε μαχαιρώσουν –πετώντας σε έξω από το σπίτι. Και ναι, θα το νιώσεις.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει νόημα να σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι. Είναι έξυπνο και στρατηγικό να μη θες να σε πετάξουν έξω (ή να σε μαχαιρώσουν) όταν είσαι μικρός και δεν μπορείς να επιβιώσεις μόνος σου.

Αλλά στο 95% των περιπτώσεων σήμερα, όπου μπορείς να μάθεις τα πάντα, να κάνεις τα πάντα και να πετύχεις τα πάντα, είναι εντελώς άχρηστο.

Δεν κινδυνεύεις πραγματικά. Δεν θα πεθάνεις αν κάποιος κοροϊδέψει τη φαλάκρα σου ή το βάρος σου ή το ύψος σου. Αλλά δεν έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι το μυαλό σου, οπότε νομίζεις ότι η απειλή είναι αληθινή και γίνεσαι σκλάβος της.

Δεν έχεις ακόμα τη γνώση, τις δεξιότητες και την αυτοπεποίθηση για να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να φοβάσαι.

3) Προγραμμάτισε το Μυαλό σου να τους Γράφεις στα Αρχίδια σου

Νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι γιατί το μυαλό σου είναι προγραμματισμένο έτσι.

Είναι δεύτερη φύση σου.

Ως παιδί, σε προγραμμάτισαν να υπακούς. Το μυαλό σου έμαθε να επιβιώνει. Κατέγραφες τις απειλές –όπως όταν έβαλες το χέρι σου σε μια φλόγα και έμαθες ότι καίει. Δεν ήθελες να σε μαλώσουν, δεν ήθελες να καείς. Αυτό ήταν αρνητική ανατροφοδότηση, και ο εγκέφαλός σου το σημείωσε ως κάτι που πρέπει να αποφεύγει.

Το πιθανότερο είναι ότι οι γονείς σου δεν σου έμαθαν πώς να κυριαρχήσεις στο μυαλό σου, γιατί ούτε αυτοί ήξεραν πώς να το κάνουν.

Πώς, λοιπόν, ξεκινάς να επαναπρογραμματίζεις το μυαλό σου;

Πρώτο βήμα: Σπάσε τη συνήθεια.

Πρέπει να σταματήσεις το πρόγραμμα πριν εκτελεστεί.

Κάθε φορά που νιώθεις μια συναισθηματική αντίδραση, σταμάτα.

Μια παύση είναι η ευκαιρία σου να αλλάξεις τη σκέψη σου.

Δεύτερο βήμα: Εξασκήσου στη μεταγνωστικότητα.

Άρχισε να παρατηρείς τις σκέψεις σου.

Ρώτα τον εαυτό σου: «Με νοιάζει πραγματικά αυτό;»

Άσε τις σκέψεις να φέρουν κι άλλες σκέψεις μέχρι να χαλαρώσει η ένταση.

Όταν το κάνεις αρκετές φορές, γίνεται συνήθεια. Και τότε το μυαλό σου αλλάζει. Συνειδητοποιείς ότι δεν σε νοιάζει στ’ αλήθεια –απλά ο εγκέφαλός σου λατρεύει να σε αποσπά από το να είσαι ήρεμος και γεμάτος.

Ίσως να μην μπορείς να το κάνεις τη στιγμή που γίνεται, αλλά μπορείς να το κάνεις αργότερα, όταν είσαι μόνος σου και νιώθεις μια απειλή, επειδή διάβασες κάτι στο κινητό σου.

Ο αυτοαναστοχασμός είναι το εργαλείο που σου επιτρέπει να επαναπρογραμματίσεις το μυαλό σου ανά πάσα στιγμή.

4) Το Μονοπάτι της Κοινωνίας Έχει 100% Ποσοστό Αποτυχίας

«Η μόνη πραγματική απόδειξη ευφυΐας είναι να παίρνεις αυτό που θέλεις από τη ζωή.» – Naval Ravikant

Νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι γιατί δεν έχεις αυτοπεποίθηση στην ικανότητά σου να επιβιώσεις μόνος σου. Εξαρτάσαι από κάποιον να σου δώσει έναν ρόλο, αντί να δημιουργήσεις τον δικό σου.

Θα πω μερικά πράγματα που μπορεί να σε προσβάλουν.

Με άλλα λόγια, μπορεί να σε νοιάζει τι σκέφτομαι. Άρα μάλλον ήρθε η ώρα να εξασκήσεις όσα είπαμε πριν.

1. Ο προεπιλεγμένος δρόμος της σύγχρονης κοινωνίας οδηγεί με σιγουριά στην αποτυχία, γιατί δεν είσαι εσύ αυτός που όρισε τον προορισμό.

Πήγαινε σχολείο, σπούδασε, ξανασπούδασε, βρες μια δουλίτσα, αγόρασε ένα σπιτάκι, άσε να περάσουν 40 χρόνια, βγες στη σύνταξη (αν προλάβεις).

Έκανες αυτό που ήθελε κάποιος άλλος, όχι αυτό που ήθελες εσύ. Αυτό δεν είναι ευφυΐα, αλλά καθαρή ηλιθιότητα. Δεν αμφισβήτησες ποτέ τον κοινωνικό προγραμματισμό σου.

Αυτό δεν είναι επιτυχία –είναι η απόλυτη αποτυχία. Ακόμα κι αν όλοι γύρω σου νομίζουν ότι είσαι πετυχημένος, επειδή έχεις λεφτά, ακριβό και ή στάτους, είναι τυφλοί στο γεγονός ότι δεν είσαι μοναδικός. Η προσωπικότητά σου είναι ένα copy-paste από τη μάζα.

Επιτυχία, για μένα, είναι να δημιουργείς τον εαυτό σου. Η ποιότητα, η απόλαυση και η ικανοποίηση στη ζωή είναι απλώς το αποτέλεσμα αυτού.

2. Το σχολικό σύστημα είναι ένας μηχανισμός που κρατάει τους ανθρώπους ηλίθιους, ακόμα κι αν δεν ήταν αυτή η αρχική του πρόθεση.

Τα σχολεία δημιουργήθηκαν για να εκπαιδεύουν ανθρώπους σε συγκεκριμένους ρόλους μέσα στο βασίλειο ή την κοινωνία τους.

Αυτό σημαίνει ότι σε όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους, κυνηγούσαν έναν στόχο. Αυτόν που τους δόθηκε, ώστε να αποκτήσουν κάποιο στάτους, να θεωρηθούν «σημαντικοί» και να εξασφαλίσουν πόρους από άλλους.

Αυτός ο στόχος καθόρισε κάθε πληροφορία που μπορούσαν να αποκτήσουν. Μελέτησαν ένα κομμάτι, όχι τα πάντα. Αποστήθησαν την ύλη, αλλά δεν έμαθαν ποτέ τη σχέση μεταξύ των πραγμάτων. Είδαν μόνο τη μία τελεία, όχι τον ιστό που τις συνδέει όλες. Έμαθαν να κοιτάνε το δέντρο, αλλά ποτέ το δάσος.

Το αποτέλεσμα; Ένας σωρός από γνώσεις σε ένα πεδίο, που τους καθιστούν χρήσιμους σε κάποιον άλλον, όχι στον εαυτό τους. Έχουν μία και μόνη επιλογή: να γίνουν σκλάβοι κάποιου που έχει ανάγκη την ειδικότητά τους. Όχι φυσικοί σκλάβοι, αλλά νοητικοί.

Δεν έχουν τη γενικότερη κατανόηση της ζωής που θα τους επέτρεπε να φτιάξουν το δικό τους μονοπάτι προς τον δικό τους στόχο.

Τι σχέση έχει αυτό με το να σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι;

Γιατί το να μαθαίνεις μόνο για να πετύχεις έναν στόχο που σου δόθηκε από κάποιον άλλον είναι καταστροφικό. Σε παγιδεύει σε έναν μονόδρομο για χάρη του στάτους.

Σε κάνει στενόμυαλο αντίγραφο που δεν βλέπει το βάθος της ζωής.

Γιατί αν το έβλεπες, θα σταματούσες να νοιάζεσαι.

5) Αγκάλιασε την Πυξίδα της Φύσης

Ξέρεις πώς λειτουργεί το μυαλό;

Το μυαλό είναι ένα σύστημα που σε βοηθά στην επίτευξη γνωστών στόχων και στην ανακάλυψη άγνωστων.

Δουλεύει ασταμάτητα, επεξεργάζεται την πραγματικότητα και την ερμηνεύει με βάση τους στόχους που το απασχολούν.

Αυτοί οι στόχοι, τις περισσότερες φορές, είναι αποτέλεσμα των αξιών που αποδέχεσαι από την κουλτούρα σου, των πληροφοριών που σου πέρασαν οι γονείς και οι δάσκαλοί σου, των βιολογικών σου αναγκών για επιβίωση και άλλων παραγόντων. Οι στόχοι σου είναι κατά κύριο λόγο προϊόν του περιβάλλοντός σου.

Γιατί έχει σημασία αυτό;

Γιατί το αν κατανοείς αυτή τη διαδικασία θα καθορίσει την πορεία της ζωής σου.

Οι στόχοι που απασχολούν το μυαλό σου καθορίζουν το τι αντιλαμβάνεσαι και τι μαθαίνεις.

Το μυαλό σου αυτόματα αποδέχεται ή απορρίπτει πληροφορίες με βάση το αν βοηθούν στην επίτευξη του στόχου που κυνηγάς.

Αν, για παράδειγμα, ο μόνος σου στόχος είναι να τελειώσεις το σχολείο και να βρεις δουλειά, θα παρατηρείς μόνο τα στοιχεία της ζωής που σε βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Αλλά αν ο στόχος σου ήταν να ζήσεις την καλύτερη δυνατή ζωή, κάτι πολύ πιο ολιστικό και ατέρμονο, οι ευκαιρίες και οι ικανότητες που θα μπορούσες να ανακαλύψεις θα ήταν ατελείωτες. Η ζωή θα παρέμενε ενδιαφέρουσα όσο διατηρούσες αυτόν τον στόχο –γιατί είναι πολύ εύκολο να τον σαμποτάρει η κοινωνία.

Η ουσία είναι η εξής:

Νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι γιατί δεν είσαι χαμένος στον δικό σου κόσμο. Δεν έχεις απορροφηθεί πλήρως από το όραμα, την αποστολή και τους στόχους σου σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι αδύνατο να σε αποσπάσει κάτι.

Η κατάσταση ροής είναι η ιδανική εμπειρία. Η προσοχή σου είναι απόλυτα συγκεντρωμένη στον στόχο και οι ανησυχίες εξαφανίζονται.

Για να βρίσκεσαι διαρκώς σε μια κατάσταση ροής, πρέπει να έχεις τον πλήρη έλεγχο των στόχων που καθορίζουν κάθε σου ενέργεια, από το πώς ξυπνάς το πρωί μέχρι το πώς περπατάς στον δρόμο.

Αν θέλεις να πάρεις πίσω τον έλεγχο της ζωής σου, πρέπει να ξεκινήσεις από το μηδέν.

Εφόσον οι στόχοι καθορίζουν το πώς αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο και, κατά συνέπεια, τις ευκαιρίες που βλέπεις, το μονοπάτι που σου όρισε η κοινωνία –και κάθε ίχνος του που παραμένει στο κεφάλι σου– είναι επιζήμιο για την ποιότητα της ζωής σου.

Αμφισβήτησε τα πάντα. Εξέγερσου ενάντια στην κοινωνία και βρες μόνος σου την αλήθεια. Παρατήρησε προσεκτικά κάθε σου σκέψη και κάθε σου πράξη. Ρώτα τον εαυτό σου: «Εγώ όρισα τον στόχο που με οδήγησε εδώ;»

Η ερώτηση τώρα είναι: πώς πορεύεσαι στη ζωή με βεβαιότητα;

Δεν πορεύεσαι. Και, για να είμαστε ειλικρινείς, ποτέ δεν ήσουν σε μια ασφαλή και σίγουρη θέση.

Από σήμερα, για μένα, είναι τα γενέθλιά σου. Δεν είσαι πια το άτομο που σου είπαν να είσαι. Αναγεννιέσαι γιατί το αποφάσισες, και μπορείς να ξεκινήσεις τη διαδικασία επαναπρογραμματισμού. Οπότε, χρόνια πολλά.

Ξέχνα τη μανιώδη ανάγκη σου για βεβαιότητα και ασφάλεια. Το μόνο που θα καταφέρει είναι να σε παγιδεύσει σε ακόμα έναν στενό, περιορισμένο κόσμο.

Αντί γι’ αυτό, ακολούθησε την πυξίδα της φύσης:

• Φτιάξε ένα όραμα για το μέλλον σου. Κάν’ το τεράστιο, σχεδόν τρελό.
• Ανέλυσέ το σε στόχους 10ετίας, 1 έτους, μηνιαίους και εβδομαδιαίους.
• Σπάσε αυτούς τους στόχους σε βασικές καθημερινές προτεραιότητες.
• Αυτές οι προτεραιότητες θα απαιτούν αυτομόρφωση και επίλυση προβλημάτων.

Έτσι, έχεις δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο για το μυαλό σου ώστε να αξιοποιήσει στο έπακρο τη ζωή.

Δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να μπαίνει σε flow όποτε το θελήσεις. Δημιουργείς μια ατέλειωτη αλυσίδα απαιτητικών στόχων και πρέπει να αποκτήσεις τις ικανότητες για να τους πετύχεις.

Αυτό δεν είναι ένα στατικό, περιοριστικό πλαίσιο. Θα εξελίσσεται όσο εξελίσσεσαι κι εσύ. Μάθε να είσαι εντάξει με το να το αναθεωρείς και να το προσαρμόζεις.

Από εκεί και πέρα, όλα καταλήγουν στο να εντοπίζεις και να λύνεις προβλήματα. Τα προβλήματα είναι το φως σου μέσα στο σκοτάδι.

Ξεκίνα με τα απτά προβλήματα που έχεις αυτή τη στιγμή:

• Φτιάξε την υγεία σου.
• Φτιάξε τα οικονομικά σου.
• Φτιάξε τις σχέσεις σου.
• Φτιάξε την ψυχική σου υγεία.

Μην αποσπάσαι από προβλήματα που δεν ανήκουν στην άμεση εμπειρία σου.

Όσο λύνεις προβλήματα, καινούργια θα εμφανίζονται. Μπορεί να πας στο γυμναστήριο για να φτιάξεις την αυτοπεποίθησή σου, αλλά αυτό θα φέρει στην επιφάνεια ένα βαθύτερο ψυχολογικό πρόβλημα. Η αυτοπεποίθηση δεν λύνεται μόνο με την εξωτερική εμφάνιση. Είναι εσωτερικό ζήτημα.

Οπότε λύσε κι αυτό. Ξεκίνα από την επιφάνεια, γιατί μόνο έτσι μπορείς να σκάψεις βαθιά.

Πώς λύνεις προβλήματα;

Μέσα από αυτοπειραματισμό. Όχι με το να παίρνεις τη λύση, την ιδεολογία ή τη συμβουλή κάποιου άλλου ως απόλυτη αλήθεια. Δοκιμάζεις τεχνικές και μεθόδους από διαφορετικές πηγές και βρίσκεις τη δική σου τομή –τον συνδυασμό που λύνει το πρόβλημα μια για πάντα.

Και σύντομα θα καταλάβεις ότι όλα τα προβλήματα οδηγούν στην αυτοβελτίωση και την εξέλιξη.

Όσο πιο βαθιά σκάψεις, τόσο πιο επιτυχημένος μπορείς να γίνεις –και τόσο περισσότερες δεξιότητες θα αποκτήσεις στην πορεία.

6) Η Παθιασμένη Διαδικασία

Είναι κρίμα που η λέξη «πάθος» έχει καταντήσει μια κακοποιημένη εκδοχή του εαυτού της.

Το ίντερνετ είναι γεμάτο από τίτλους και μάρκετινγκ που ουρλιάζουν ότι το πάθος είναι άχρηστο, ότι δεν χρειάζεται να το βρεις ή ότι πρέπει να κάνεις κάτι άλλο αντί γι’ αυτό.

Το πάθος είναι μια μεγάλη, περιεκτική και άξια λέξη.

Το νιώθεις στο μεδούλι σου.

Και αν δεν ζεις με πάθος, ποια είναι η εναλλακτική;

Όταν είσαι παθιασμένος με κάτι, δεν σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι.

Θα το μελετήσεις μόνος σου. Θα γίνει η απόδρασή σου.

Θα έχεις φίλους για κοινωνικούς λόγους, αλλά θα είσαι απόλυτα ικανοποιημένος με τη μοναξιά σου σε διανοητικό επίπεδο.

Και όταν βρεις αυτούς τους λίγους που μοιράζονται το πάθος σου, δημιουργείται ένας άθραυστος δεσμός. Δεν υπάρχει καλύτερη αίσθηση.

Πώς βρίσκεις, λοιπόν, το πάθος σου;

Πρέπει να ξέρεις μερικά πράγματα:

• Το πάθος είναι η στιγμή που η βελτίωση γίνεται εμμονή.
• Το πάθος είναι το αποτέλεσμα του να δοκιμάζεις τα πάντα μέχρι να βρεις το ένα πράγμα από το οποίο δεν μπορείς να ξεκολλήσεις.
• Το πάθος δεν βρίσκεται εκεί που είσαι τώρα. Το ανακαλύπτεις στη διαδρομή προς τα εκεί που πας.

Αυτές είναι οι κατευθυντήριες γραμμές σου.

Καθώς λύνεις προβλήματα προς το όραμά σου, πειραματίζεσαι με τεχνικές και ανακαλύπτεις λύσεις μέσω της αυτομόρφωσης, κράτα τα μάτια σου ανοιχτά για τα σημάδια του πάθους.

Η μάθηση θα γίνει χόμπι αντί για αγγαρεία.

Το να κοινωνικοποιείσαι και να γνωρίζεις κόσμο θα σου φαίνεται σαν να παίζεις με τουβλάκια Lego.

Αν θες να σταματήσεις να νοιάζεσαι για την άποψη των άλλων, βρες το πάθος σου.

7) Ξεκίνα να Γράφεις

Το μυαλό σου είναι το λειτουργικό σύστημα της πραγματικότητας.

Όταν μάθεις πώς να σκέφτεσαι, θα ξέρεις πώς να χειρίζεσαι καταστάσεις, έτσι ώστε να καταλήγουν υπέρ σου. Με άλλα λόγια, όταν μάθεις πώς να σκέφτεσαι, θα παίρνεις από τη ζωή αυτό που θέλεις.

Πώς γίνεσαι καλύτερος στη σκέψη; Αντιμετωπίζοντας τις σκέψεις σου σαν τουβλάκια Lego.

Δεν σκέφτεσαι έξυπνα, γιατί οι σκέψεις σου είναι ένα άναρχο χάος. Δεν μπορείς να τις δεις ξεχωριστά, να τις οργανώσεις, να τις ανασυνθέσεις.

Εδώ είναι που μπαίνει το γράψιμο.

Το γράψιμο είναι εργαλείο για να επιταχύνεις τον προγραμματισμό του μυαλού σου.

Γράψε μέχρι να διαμορφώσεις μια κοσμοθεωρία που οδηγεί σε καλύτερη ζωή.

Νιώθω στα καλύτερά μου όταν γράφω σύμφωνα με τον άνθρωπο που θέλω να γίνω.

Ποτέ δεν πίστευα ότι είμαι συγγραφέας (και ακόμα δεν το σκέφτομαι έτσι), μέχρι που κατάλαβα ότι κάθε άλλη δεξιότητα που έμαθα απαιτούσε γράψιμο.

Ποστάκια στο Ινσταγκραμ, ιστοσελίδες, μηνύματα, emails, διαφημίσεις  –όλα απαιτούν γράψιμο. Ακόμα κι αν μάθαινα σχέδιο ή προγραμματισμό, πάλι θα έπρεπε να γράψω για να προσελκύσω πελάτες.

Όλοι γράφουν. Το θέμα είναι ποιος το κάνει συνειδητά.

Όταν το συνειδητοποιήσεις και αρχίσεις να καλλιεργείς τη δεξιότητα που θα κάνει την εργασία σου επιτυχημένη, θα δεις οφέλη που δεν είχες καν φανταστεί.

• Το γράψιμο σε αναγκάζει να οργανώσεις και να αρθρώσεις τις σκέψεις σου. Γίνεσαι καλύτερος στη λήψη αποφάσεων. Σιγά-σιγά, το χάος στο μυαλό σου αρχίζει να μπαίνει σε τάξη.
• Το γράψιμο είναι ο τέλειος μηχανισμός ανατροφοδότησης. Αν οι αναγνώστες σου δεν εξελίσσονται ή αν δεν πληρώνεσαι γι’ αυτό που γράφεις, είναι σημάδι ότι πρέπει να γίνεις καλύτερος στο να γράφεις με πειθώ.
• Όσο καλύτερα γράφεις, τόσο καλύτερα σκέφτεσαι. Και αν οι σκέψεις σου καθορίζουν τις συνήθειες, τις προτεραιότητες και τις αποφάσεις σου, τότε το γράψιμο εκτοξεύει τις πιθανότητες επιτυχίας σου.

Δεν χρειάζεσαι πτυχίο φιλολογίας για να γράψεις. Ήδη στέλνεις μηνύματα στους φίλους σου με μεγαλύτερη επιρροή από το 99% των σχολικών εκθέσεων εκεί έξω. Αν έχεις καταφέρει να πείσεις έναν φίλο σου να βγει για φαγητό μαζί σου μέσω μηνύματος, είσαι καλύτερος συγγραφέας από τους περισσότερους ακαδημαϊκούς.

Χάρη στα social media και το ίντερνετ, αν ξέρεις πώς λειτουργούν, ένα απλό ποστ που μοιάζει με μήνυμα μπορεί να φτάσει σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους –μερικοί από τους οποίους θα πληρώσουν για την αξία που έχεις να προσφέρεις.

Και ποια είναι η πιο δυνατή συνήθεια που μπορείς να αποκτήσεις;

Το να γράφεις 30-60 λεπτά κάθε πρωί.

Κάν’ το συνειδητά.

Η επιτυχία σου εξαρτάται από την ικανότητά σου να φέρεις το γράψιμό σου –είτε δωρεάν, είτε πληρωμένο– μπροστά σε ανθρώπους που θα συνδεθούν μαζί του.

8) Κοσμικός Τρόπος Σκέψης

Αν θες να σταματήσεις να νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι, μάθε να κάνεις zoom out.

Και όταν λέω zoom out, εννοώ όσο πιο μακριά γίνεται. Πέρα από το σύμπαν, προς τον Κόσμο.

Για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, ο κόσμος ήταν «Κόσμος» –μια λέξη που περιέγραφε το σύμπαν ως ένα τακτοποιημένο και αρμονικό σύστημα.

Αυτή η θεώρηση είναι το ακριβώς αντίθετο από τη σύγχρονη αναγωγική επιστημονική προσέγγιση, που βλέπει το σύμπαν σαν μια μηχανή και προσπαθεί να το κατανοήσει μελετώντας τα μέρη του, αντί για τις σχέσεις μεταξύ τους που δημιουργούν το όλον.

Ο Κόσμος, με αυτή την έννοια, είναι συνώνυμο κάθε ερμηνείας της απόλυτης πραγματικότητας: Θεός, Φύση, Το Άπειρο, και όποιο άλλο όνομα του έχουν δώσει θρησκευτικοί ηγέτες και μυστικιστές δάσκαλοι.

Για τους Έλληνες, όταν μιλούσαν για μέρη και σύνολα, κάθε μέρος είχε έναν σκοπό που υπηρετούσε την αρμονία του σύμπαντος.

Φιλόσοφοι όπως ο Alan Watts έβλεπαν τον κόσμο ως οργανισμό –ένα λειτουργικό οικοσύστημα που βασίζεται σε σχέσεις.

Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι η τελική αιτία ενός πράγματος είναι η λειτουργία του, και ότι για να κατανοήσεις πλήρως κάτι, πρέπει να εξετάσεις τον σκοπό του. Από εδώ προκύπτουν η τελεολογία και η κυβερνητική.

• Τελεολογία (τέλος = σκοπός, λόγος = αιτία) σημαίνει να εξηγείς κάτι με βάση τον σκοπό ή το τελικό του αποτέλεσμα.
• Κυβερνητική είναι η μελέτη του πώς τα συστήματα αυτορυθμίζονται και αυτοοργανώνονται για να πετύχουν τον τελικό τους στόχο.

Όταν τα συνδυάσεις και τα εφαρμόσεις στο μυαλό σου, αρχίζεις να κατανοείς τι κάνεις και γιατί το κάνεις. Και όταν το κατανοήσεις, μπορείς να το αλλάξεις.

Το μυαλό είναι ένα σύστημα που αποδέχεται και απορρίπτει πληροφορίες με βάση το ποιος είναι ο στόχος του. Η συμπεριφορά σου εξηγείται από τον σκοπό σου.

Ο άνθρωπος είναι οντότητα προσανατολισμένη σε στόχους. Πάντα έχεις έναν στόχο. Αλλά όταν αυτός ο στόχος σου έχει δοθεί από άλλους, και δεν έχεις καν συνείδηση ότι συμβαίνει, τότε νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι –και αυτό σιγά-σιγά διαλύει τη ζωή σου.

Αν ευθυγραμμιστείς με τον σκοπό του ανώτερου εαυτού σου και με τον σκοπό του Κόσμου, η ζωή αρχίζει να βγάζει πολύ περισσότερο νόημα. Και μπορείς επιτέλους να τη χειριστείς με άνεση και χάρη.

Μπορούμε να φτάσουμε πολύ βαθιά στη φύση της πραγματικότητας, αλλά, κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις είναι να παρατηρείς το μυαλό σου και να σημειώνεις τα μοτίβα που αντανακλώνται στον κόσμο γύρω σου.

Όταν μιλάμε για το να μη δίνεις δεκάρα σε μια κατάσταση, στην πραγματικότητα νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι γιατί δεν βλέπεις τη μεγάλη εικόνα. Δεν βλέπεις το οικοσύστημα στο οποίο λειτουργείς. Δεν κατανοείς τον σκοπό σου, τον σκοπό των άλλων που εμπλέκονται και πώς αυτοί οι δύο δεν είναι ευθυγραμμισμένοι, οπότε, φυσικά, προκύπτει σύγκρουση στο μυαλό σου.

Δεν μπορείς να δεις την οπτική του άλλου, για να καταλάβεις πώς βιώνει την κατάσταση. Δεν μπορείς να διευρύνεις τη δική σου οπτική, για να βρεις τον τρόπο να την ξεπεράσεις. Δεν μπορείς να δεις την αιτία και το αποτέλεσμα κάθε μεταβλητής που εμπλέκεται, κάτι που θα σου έδινε ξεκάθαρη εικόνα και αυτοπεποίθηση για να προχωρήσεις.

Προσβάλλεσαι από ένα πολιτικό σχόλιο, γιατί δεν κατανοείς τη θεώρηση του άλλου και τι τον οδηγεί να το πει. Δεν μπορείς να κάνεις zoom out και να δεις ότι το να προσβληθείς δεν θα αλλάξει την άποψή του, αλλά, αντίθετα, θα τον κάνει ακόμα πιο αμυντικό, οδηγώντας σε έναν άσκοπο καυγά.

Όταν μιλάω για Κοσμικό Τρόπο Σκέψης, εννοώ συστημική σκέψη με μια δόση μαγείας και πνευματικότητας. Λατρεύω αυτό το θέμα και δεν έχω γράψει ακόμα αρκετά γι’ αυτό, οπότε θα το αφήσουμε για άλλη στιγμή.

Κοσμικός Τρόπο Σκέψης σημαίνει να αφήνεσαι, να ανοίγεις το μυαλό σου ώστε να παρατηρείς μια κατάσταση από μια ανώτερη, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις οπτική, να κατανοείς τον σκοπό του όλου και των μερών του (εσένα συμπεριλαμβανομένου) και να χαράζεις τον δρόμο σου προς μια απόφαση που φέρνει διαύγεια στο μυαλό σου και πρόοδο στη ζωή σου προς έναν ανώτερο σκοπό.

Οπότε, όταν νιώθεις ότι σφίγγεσαι και γίνεσαι αντιδραστικός, σταμάτα.

Κάνε zoom out. Δες την κατάσταση όπως πραγματικά είναι. Αν δεν μπορείς να την ελέγξεις, άφησέ την. Βρες τις συνδέσεις που οδηγούν σε τάξη.