Και η ιστορία πάει ως εξής…
Άλλο ένα καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του! Αν δεν επέστρεψες ήδη από διακοπές, όπου να ‘ναι θα ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου για να μπεις στο πλοίο της επιστροφής. Ένα κλικ πιο μαυρισμένος από τις ώρες στην παραλία, αρκετά πιο ξεκούραστος από την αποχή σου από την δουλειά και τέρμα ξενερωμένος που επιστρέφεις πίσω στην καθημερινότητα!
Δεν ξέρω για σένα, αλλά το δικό μου καλοκαίρι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς! Λίγο μετά το Πάσχα άρχισα να ανασκουμπώνομαι. Η μαγειρίτσα και τα κοψίδια δεν βοήθησαν αρκετά, αλλά με λίγη παραπάνω προσπάθεια και κάμποσες ώρες στο γυμναστήριο κατάφερα να ρίξω την κοιλίτσα που εξείχε μέχρι τότε. Σε κάθε επανάληψη που έκανα στην πρέσα, φανταζόμουν Σουηδέζες με brazilian να με αποθεώνουν στην παραλία, ενώ τα χιλιόμετρα που έτρεξα στον διάδρομο ήταν για να ξεφύγω από τον όχλο από ξαναμμένα μοντέλα λατινοαμερικάνικης προέλευσης, που κυνηγούσαν να με ξεσκίσουν!
Στην συνέχεια, ακολούθησε διαμάχη με τους κολλητούς για το ποιο νησί με κουλό όνομα, όπως η Κίμωλος, τα Κουφονήσια ή η Αστυπάλαια, μαζεύει τις περισσότερες γυναικοπαρέες! Το κάψαμε τόσο πολύ, που σκέψου ότι ανακαλύψαμε μέχρι και τα Διαπόντια Νησιά ανοιχτά της Κέρκυρας, που κάποιος φίλος φίλου είχε πει σε έναν μπατζανάκη του κουνιάδου μιας φίλης μας, ότι εκεί σκάνε πολλές Σέρβες! Και οι Ορθόδοξοι αδερφοί είναι κόμματοι, δεν μπλέκεις!
Οι βαλίτσες έτοιμες, η διάθεση στο Θεό και απομένει μια τελευταία στάση για την απαραίτητη προμήθεια προφυλακτικών, πριν καβαλήσουμε το πλοίο της γραμμής, μιας και θέλω να αποφύγω κάποια δυσάρεστη εμπειρία στο μέλλον, από κανένα ξανθό γαλανομάτη πιτσιρικά Σουηδό, να μου χτυπάει την πόρτα και να με φωνάζει σε άπταιστη ελληνική “Far” (“μπαμπά” στα Σουηδικά)!
Φτάνοντας στο νησί έχασα το φως μου! Είναι ιδέα μου ή εκεί έξω γίνεται του αιδαοίου η πανήγυρις;! Δεν λέω, κάθε καλοκαίρι τριγυρνάνε πάσης φύσεως κορμάρες στην Ελλάδα, αλλά φέτος ξέφυγε το πράγμα! Ίσως βέβαια ο εγκλεισμός μου στο γραφείο τους τελευαταίους μήνες, λόγω φόρτου εργασίας, να φταίει που τις βλέπω όλες Σκλεναρίκοβες! Αρπάζουμε λοιπόν τις τρίαινες και τα καμάκια μας και βγαίνουμε παγανιά…
Και ναι διάολε! Το μόνο που καταφέραμε να πηδήξουμε, για ακόμα μια φορά, ήτανε τα κύματα!!! Μαστιγώσαμε το δελφίνι, αρμέξαμε την χελώνα ή γυαλίσαμε το χειρογλύκανο που λέει και ένας φίλος! Και όχι, τα 4-5άρια με αξιοπρεπέστατο σωματάκι που κεράσαμε 2 γύρες σφηνάκια στο μπαρ και άλλη μια στις τουαλέτες, εγώ κύματα τα θεωρώ! Εδώ στάξαμε στα γυμναστήρια για να κεράσουμε κανένα 9άρι, όχι να παίξουμε μπάλα με τα τσικό του Αστέρα Τρίπολης!
Και από την άλλη τρελαίνομαι, γιατί είδα τύπους που δεν σου γεμίζουν το μάτι να πηγαίνουν δύο και τρεις φορές στις τουαλέτες με άλλη γκόμενα! Να μοιράζουν τσιμπούκια σαν να ναι χαρτοπετσέτες! Κάποια στιγμή παρατήρησα έναν τύπο να κοιτάει ένα κορμί άρρωστοοοοο και να τις κάνει νόημα με τα μάτια να βρεθούνε έξω! Όταν επέστρεψε τον ρώτησα “Πως διάολο το κάνεις αυτό;”. Η απάντηση του αποστομωτική. “Θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι σαν να μην θέλεις να την γαμ… καθόλου! Όλα είναι ένα παιχνίδι εξαπάτησης…”.
“Δεν βγάζει καν νόημα αυτό που λες! Πες μου αλήθεια, τι ατάκα της πέταξες για να την ρήξεις;” του είπα! Παρότι μπορεί να έγινα λίγο πιεστικός, ίσως και φορτικός με τις ερωτήσεις μου, ευτυχώς για μένα, δεν δυσανασχέτισε. “Επειδή φαίνεσαι καλό παιδί και επειδή υπήρξα στην θέση που βρίσκεσαι, θα σου πω ένα πράγμα αλλά θα μου υποσχεθείς και εσύ άλλο ένα, γιατί δεν μου αρέσει να χάνω τον χρόνο μου…” μου απαντάει.
Όποια και αν ήταν η υπόσχεση, το τίμημα να μάθω πως παίζουν μπάλα μαρμαροκολώνες σε επίπεδο Μουντιάλ ήταν μικρό, γι’ αυτό του έγνεψα καταφατικά. “Να θυμάσαι ότι το παιχνίδι παίζεται πολύ πριν καν συναντήσεις την γκόμενα! Πολύ λένε ότι πρέπει να το έχεις στο μπλαμπλά. Εγώ λέω πως ότι και να βγάλεις από το στόμα σου, αν δεν εκπέμπεις αυτοπεποίθηση και δεν έχεις κοινωνικοποιηθεί αρκετά, μην περιμένεις να σου σκάσουν τα μουνιά και να σε παρακαλάνε! Αυτά γίνονται μόνο στις αμερικανιές του Hollywood! Το καλό είναι ότι και η αυτοπεποίθηση και η κοινωνικοποίηση χτίζονται! Το κακό και αυτό που θέλω να μου υποσχεθείς είναι ότι θα στρωθείς να διαβάσεις και να δουλέψεις με τον αυτό σου για να καλύψεις τον χαμένο χρόνο, γιατί αλλιώς γκόμενα δεν θα σταυρώσεις ούτε με δήλωση του Νόμου 105!”
Μου μίλησε για την γλώσσα του σώματος, για το τι σηματοδοτούν συγκεκριμένες κινήσεις των χεριών και εκφράσεις του προσώπου και για το πως οι γυναίκες λειτουργούν μόνο με το συναίσθημα, ενώ οι άντρες μόνο με την λογική. Στο τέλος μου είπε για ένα δωρεάν σεμινάριο στην Αθήνα, όπου θα μάθω αυτά και άλλα πολλά. Ένα σεμινάριο μου είπε που κάνει μια παρέα παλλικαριών που λέγονται Gentlemen Only. Εκεί μου είπε θα μάθω για την αλήθεια γύρω από το φλερτ.
Και μέχρι να πας να το δείς μου λέει, δεν ξεκινάς από ένα δωρεάν βιβλίο που έχουν γράψει, να αρχίσεις να ξεστραβώνεσαι;
Αυτό ήταν! Πέρασα όλο το υπόλοιπο βράδυ στο μαγαζί διαβάζοντας από το κινητό, αδιαφορώντας για τα θηλυκά που με περιτριγύριζαν! Έτσι και αλλιώς δεν είχα καμία τύχη, βάσει των όσων έκανα ως τώρα!
Και κάπου εκεί άρχισαν σιγά σιγά να κολλάνε τα κομμάτια του παζλ! Που να σταυρώσουμε 8-9άρι, που σκάγαμε στην παραλία με τους κολλητούς, σαν να έκαναν επιδρομή οι Vikings! Αντροπαρέα, όλοι με το βλέμμα του James Bond και με την σεξουαλική μας πείνα να εκφράζεται ακόμα και από την πιο μικρή ένδειξη της γλώσσας του σώματος μας! Οι γκόμενες μας χυλοπίτιαζαν ευγενικά στην καλύτερη ή άλλαζαν ακόμα και θέση στην χειρότερη γιατί φοβόντουσαν ότι θα τις βιάσουμε!
Κατά τα άλλα δεν λέω! Μια χαρά ήταν οι διακοπές! Και πλακίτσα κάναμε με τους κολλητούς και ξεφύγαμε από την καθημερινότητα και τα 4-5άρια μας καβλαντίσαμε! Αλλά διάολε, μετά από όσα διάβασα το μια χαρά δεν θα είναι πλέον ποτέ αρκετό! Κουράστηκα να συμβιβάζομαι με την μετριότητα και να πείθω τον εαυτό μου ότι το “5 μέρες τρως αγγούρι και το Σάββατο είσαι μούρη”, είναι μια χαρά! Το να ζήσεις μια ζωή όπως την έχεις φανταστεί είναι ζήτημα απόφασης και τίποτα δεν θα αλλάξει από μόνο του.
Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ νομίζω ότι αρκετά κύματα πήδηξα ως τώρα…
