«Υπάρχω, κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω», τραγουδούσε ο αλησμόνητος Στέλιος Καζαντζίδης, πονεμένος από μία γυναίκα. Αν εκεί γύρω άραζε κάποιος βιολόγος, πιθανόν να του έλεγε «Υπάρχεις, αλλά ίσως να μη χρειάζεται κιόλας». Φυσικά δεν είναι προσωπικό, ο βιολόγος αναφέρεται στο κατά πόσον είναι απαραίτητοι οι ίδιοι οι άνδρες και όχι ο αγαπητός λαϊκός τραγουδιστής.
Μην αγχώνεσαι, το αντρικό φύλο δεν πρόκειται να εξαφανιστεί (τόσοι σύλλογοι ενάντια στην εξαφάνιση των ζώων υπάρχουν, κάτι θα βρεθεί και για μας). Αυτό, ωστόσο, που προκαλεί εντύπωση είναι ότι στον επιστημονικό χώρο επικρατούσε η αντίληψη ότι παίζει και να μην είμαστε τόσο απαραίτητοι, σίγουρα όχι όσο η γυναίκα.
Η ουσία είναι ότι γενικότερα στο ζωικό βασίλειο και κατά συνέπεια στον άνθρωπο, το θηλυκό είναι αυτό που διαλέγει με ποιο αρσενικό που θα ζευγαρώσει, με βάση γενετικά κριτήρια και τη «σεξουαλική επιλογή», όπως είχε επισημάνει ο πρωτοπόρος βιολόγος Κάρολος Δαρβίνος στην περίφημη θεωρία του.
Υπάρχουμε ως άνδρες, ώστε να μπορούν οι γυναίκες να επιλέγουν τους καλύτερους από εμάς. Ποιους; Σύμφωνα με τους όρους της φύσης, τους δυνατότερος, τους πιο υγιείς. Έτσι, όμως, όπως τα έχει κάνει η ανθρωπότητα και έχει κάνει την φυσική ισορροπία άνω κάτω, ίσως τα πράγματα να μην είναι πια έτσι. Στον ανθρώπινο μικρόκοσμο, οι πόροι και η ποιότητα ζωή εγγυώνται καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης για τους απογόνους σε σχέση με την φυσική κατάσταση.
Οι άνδρες κάνουν την προσπάθειά τους, όμως οι γυναίκες επιλέγουν
Αυτό που προκύπτει είναι ότι η επιλογή της κάθε γυναίκας επηρεάζει την υγεία των απογόνων και κατά συνέπεια το κατά πόσον το είδος μπορεί να επιβιώσει.
Σαν διαδικασία αναπαραγωγής, άραγε αξίζει το σεξ ή είναι πιο «μάγκες» οι αμοιβάδες που απλά διπλασιάζονται αυτόματα;
Ωστόσο, υπήρχαν και αυτοί που το πήγαν λίγο πιο μακριά, όπως ο ερευνητής καθηγητής Matt Gage, που εξετάζει το ενδεχόμενο να… μην συμφέρει το ανθρώπινο είδος να υπάρχει το σεξ και οι άνδρες. Ναι καλά διάβασες, ΟΥΤΕ ΣΕΞ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ. Eίναι το σεξ περιττό; Είναι οι άνδρες περιττοί; Θα ήταν μήπως καλύτερο ένα αναπαραγωγικό σύστημα, όπου θα αρκεί η γυναίκα, μόνο με κόρες που θα μπορούσαν να αναπαράγουν και άλλες γυναίκες, χωρίς τα… περιττά αγόρια;
Μαζί με άλλους ερευνητές από το University of East England προσπάθησαν να δουν πόσο χρήσιμη είναι η σεξουαλική επιλογή με ένα πείραμα που κράτησε 10 χρόνια. Για το πείραμα «θυσιάστηκαν» 50 γενεές σκαθαριών Tribolium, που απέδειξαν (στο λέω αμέσως να μην το έχεις άγχος), ότι και το σεξ, και η σεξουαλική επιλογή των αρσενικών από το θηλυκό είναι σημαντικά για την επιβίωση του είδους.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature αναφέρει ότι τα σκαθάρια που διάλεγαν ελεύθερα συντρόφους, αν και έφτασαν να έχουν αναλογία 9 αρσενικά για 1 θηλυκό, ήταν εξαιρετικά υγιή και ανθεκτικά στην εξαφάνιση. Αντίθετα, τα σκαθάρια που απομονώθηκαν σε μονογαμικά ζευγάρια χωρίς την δυνατότητα επιλογής, εξαφανίστηκαν στη 10η γενιά!
Σαν βόμβα έσκασε το συμπέρασμα του πειράματος σε όσους πίστεψαν έστω και για λίγο ότι ως άνδρες είμαστε άχρηστοι. Το πιθανότερο είναι να εξαφανιστούμε κάποτε κι εμείς, όπως τόσα άλλα είδη (μάλλον από κάποια δικιά μας βλακεία), όμως τουλάχιστον μέχρι τότε θα μπορούμε να κάνουμε σεξ… χωρίς τύψεις, γνωρίζοντας πια ότι κάνουμε καλό στην ανθρωπότητα!
Αρκεί βέβαια να είμαστε αρκετά «καλοί» για να μας διαλέξει κάποιο θηλυκό…
