Ο κόσμος συνηθίζει να πιπιλάει την λέξη “που..να”, και ειδικά ο κόσμος στις μέρες μας. Στην πραγματικότητα η λέξη σπάνια χρησιμοποιείται ως κοπλιμέντο, αλλά η έννοια της ποικίλει ανάλογα με τον αποδέκτη.
Στα λεξικά η λέξη “που..να” προσδιορίζεται ως πόρνη. Η πόρνη υποδηλώνει κάποια η οποία δέχεται χρήματα με αντάλλαγμα κάποια σεξουαλική πράξη.
Δεδομένου του παραπάνω, οι γυναίκες οι οποίες κάνουν πολύ σεξ γενικά, ακόμα και χωρίς χρηματικό αντάλλαγμα (πλην μια μπλούζας που έχει στάμπα “πόρνη”) καταλήγουν να τις αποκαλούν πόρνες.
Για τους άντρες πάλι δεν είναι και τόσο διαφορετικό. Ενώ στους δικούς μας κοινωνικούς κύκλους μπορεί να παίρνουμε τα εναύσματα για το “τελικό σουτ”, και οι άντρες δεν είναι πολύ μακριά απ’ την ταμπέλα “άντρας-πόρνη”. Και όταν αποκτήσεις τέτοια ταμπέλα είναι δύσκολο να την αποχωριστείς.
Επομένως, τι ακριβώς ισχύει για τον άντρα-πόρνη;
Όπως φαίνεται τίποτα. Η λέξη “πόρνη” έχει απλά συνηθιστεί να περιγράφει σεξουαλική ακολασία στις μοντέρνες κοινωνίες, και – όπως υποδεικνύει η επιστήμη- η σεξουαλική ακολασία δεν έχει τίποτα το “μοντέρνο”.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τον Christopher Ryan, διδάκτωρ καθηγητή της ψυχολογίας, μια ματιά στους αρχέγονους προγόνους μας θα μας προσφέρει μια καθαρότερη εικόνα στην αρχαία ιστορία της σεξουαλικής ακολασίας.
Στο σεμινάριο TED2013 πρόπερσι ο Ryan είπε στο κοινό ότι όχι απλώς καταγόμαστε από τα πιθήκια, αλλά ακόμα περισσότερο ΕΙΜΑΣΤΕ πιθήκια λόγω των γενετικών μας ομοιοτήτων.
Ωστόσο, δεν είμαστε σαν όλα τα πιθήκια, όπως εξηγεί ο καθηγητής. Ένας μέσος άνθρωπος θα έχει γενικά στην ζωή του σεξουαλικές περιπτύξεις μέχρι και 1000 φορές, νούμερο το οποίο συσχετίζεται με τις φορές που οι χιμπατζήδες και τα μπονόμπος κάνουν σεξ. Οι γορίλες αντιθέτως απολαμβάνουν πολύ λιγότερο σεξ- γύρω στις 12 φορές στην ζωή τους.
Ενώ οι χίλιες φορές ίσως φαίνονται πολλές, ειδικά όταν μιλάμε για τον μέσο άντρα- λαμβάνοντας και υπόψιν μας ότι πολλές θρησκείες προσεγγίζουν το σεξ να σημαίνει μόνο αναπαραγωγή- ο Ryan διαφωνεί λέγοντας ότι η ανθρώπινη φύση επιβάλει το σεξ ως την νούμερο ένα εμπειρία δεσίματος μεταξύ δυο ανθρώπων, και ως το μέσο για αναπαραγωγή σε δεύτερη φάση.
Επομένως, αν αυτή η σεξουαλική ακολασία της φύση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον γενετικό μας κώδικα από τότε που γεννιόμαστε, οι “άντρες-πόρνοι” είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων, και αυτοί που είναι πιο μαζεμένοι σεξουαλικά είναι η εξαίρεση. Ή αυτό δεν ισχύει;
Σύμφωνα με τον Stephen Diamond, διδάκτωρ που γράφει στο “Η Ψυχολογία μας Σήμερα”, οι ρίζες της σεξουαλικής ακολασίας δεν λένε ψέμματα για την επάρκεια κάποιου άντρα στο συχνό σεξ, αλλά για την έλλειψη κάποιου από σεξουαλική διάκριση.
Ο Diamond συνεχίζει λέγοντας ότι οι επαναλαμβανόμενες φορές της τυχαίας σεξουαλικής επαφής- στις γυναίκες- μπορεί “κοινώς να υπάρχει λόγω διάφορων πνευματικών διαταραχών”. Ως τέτοιες αναφέρει της ψύχωση, τα μανιακά επεισόδια, τα υποκατάστατα της βίας και μια σειρά από διαφορετικές ψυχικές διαταραχές. Ωστόσο, όσον αφορά τους άντρες, υπάρχει ένα είδος διπλού μέτρου στην απώλεια διάκρισης του σεξ.
When men act upon their natural instinct to seek out sexual encounters, they’re often applauded for it. In college, in movies, on the radio. The media glorify sexually capable and experienced men as the “alpha males” of their given social environments.
Όταν οι άντρες δρουν με βάση τα ένστικτα της φύσης τους ψάχνοντας για σεξουαλικές περιπτύξεις, πολλές φορές συγχαίρονται για αυτό από τον περίγυρό τους. Αυτό συμβαίνει στο κολέγιο, στις ταινίες, στο ράδιο αλλά και στην πραγματικότητα. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δοξάζουν την σεξουαλική ικανότητα και τους έμπειρους άντρες ως “Άλφα Αρσενικά” του κοινωνικού τους περιβάλλοντος.
