Είναι λυπηρό ότι πολλοί άνθρωποι περνάνε κάποιον που γελάει συχνά με το ότι είναι ανώριμος, ή ότι αν δεν παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά, κατά κάποιο τρόπο είσαι ένα «μεγάλο παιδί».
Αυτό ξεκινάει από τη γέννηση. Οι γονείς μας, οι δάσκαλοι και άλλοι ενήλικες μας λένε να συμπεριφερόμαστε σαν ενήλικες. Μας λένε να ηρεμήσουμε, να είμαστε ήσυχοι και να σταματήσουμε να είμαστε τόσο ανόητοι. Προσπαθούν να εμπεδώσουν ότι το να είσαι παιχνιδιάρης είναι λάθος… και αρχίζουμε να το πιστεύουμε.
Όλα τα παραπάνω που σου περιγράφουμε έχουν να κάνουν με κάτι που ονομάζεται, social conditioning ή ελληνιστί, κοινωνικός προγραμματισμός.
Κοινωνικός προγραμματισμός είναι διαδικασία της εκπαίδευσης των ατόμων που απαρτίζουν ένα κοινωνικό σύνολο, να ενεργούν και να σκέφτονται με τρόπο ο οποίος είναι κοινωνικά αποδεκτός από τις ομάδες των συνομηλίκων μέσα στην κοινωνία.
Δεν πρέπει να συγχέεται με την έννοια της κοινωνικοποίησης. Κοινωνικός προγραμματισμός είναι όταν σου προγραμματίζουν το μυαλό με πράγματα που τους βολεύει ώστε να είσαι ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ π.χ.: ο άντρας πρέπει να κερνάει, η γυναίκα έχει βιολογικό ρολόι, ηγέτης γεννιέσαι δεν γίνεσαι και άλλα τέτοιες μαλακίες.
Στη συνέχεια, μεγαλώνουμε με αυτό το αίσθημα ενοχής κάθε φορά που θέλουμε να ζήσουμε λίγο. Λέμε στους εαυτούς μας ότι δεν είναι αυτό που κάνουν οι ενήλικες. Καταπνίγουμε τις ιδιορρυθμίες και την αίσθηση του χιούμορ μας – βασικά συστατικά που μας δίνουν προσωπικότητα. Γινόμαστε αυτός ο βαρετός χαρακτήρας που πολεμάει αυτό που ξέρουμε ότι είναι σωστό μέσα μας.
Αυτό βγαίνει ιδιαίτερα στη γνωριμία με τις γυναίκες. Φοβόμαστε να τους δείξουμε τα κομμάτια του εαυτού μας που δεν συμμορφώνονται με τον κοινωνικό κανόνα. Και, δυστυχώς, αυτό λειτουργεί εις βάρος μας. Είμαστε λιγότερο ελκυστικοί, ενδιαφέροντες και διασκεδαστικοί στην παρέα μας. Καμία γυναίκα δεν θέλει να βγαίνει με έναν τέτοιο τύπο.
Μην ενστερνίζεσαι τη λανθασμένη αντίληψη που λέει ότι το να διασκεδάζεις σημαίνει ότι είσαι λιγότερο άντρας. Είναι μια βλακεία και μισή. Βαθιά μέσα τους οι άνθρωποι που κρίνουν τους άλλους επειδή δεν έχουν αναστολές είναι μίζεροι και ζηλιάρηδες. Όχι, φίλε μου. Από εδώ και πέρα, ποτέ ξανά πουθενάς.
Εδώ σαν κοινότητα στα events που κάνουμε σε clubs και μπαρ φερόμαστε με αυτόν τον τρόπο όλη την ώρα. Δεν το κάνουμε για να εντυπωσιάσουμε κανέναν, το κάνουμε για την πάρτη μας. Να ανεβάσουμε αυτό που λέμε BT (buying temperature). Αυτό ακριβώς είναι που κάνει τις γυναίκες στα πάρτυ ή σε κοινωνικές συναθροίσεις να έλκονται. Βασικά όλοι οι άνθρωπου το γουστάρουν αυτό.
Ξεκίνα να αστειεύεσαι με τον εαυτό σου όταν είσαι μόνος. Χαμογέλα, τραγούδα δυνατά ενώ οδηγάς στο αυτοκίνητό σου. Κάνε αυθόρμητα parkour ενώ περπατάς έξω. Πες γεια σε αγνώστους (ok, μην το κάνεις αυτό μόνος σου).
Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι ένα ανεύθυνο, ανίκανο παιδί. Καμία σχέση.
Εννοείται ότι όλοι είμαστε ανεξάρτητοι, αυτάρκεις και με πολλές υποχρεώσεις. Το θέμα εδώ είναι να είσαι «παιδί» εκεί που πρέπει αλλά χωρίς να χάσεις τη σοβαρότητα και τις ευθύνες που έχεις ως ενήλικος άντρας. Αν εκτός από το να είσαι μέσα στην τρελή χαρά είσαι και συνάμα καλός ακροατής, τότε θα κάνεις τους ανθρώπους να σε εμπιστευτούν. Θα σου ανοιχτούν και θα σου αποκαλύψουν τα βαθύτερα προβλήματα και τις ανασφάλειές τους.
Άρα το μυστικό είναι να παίζεις μπάλα εκεί που πρέπει. Στην τελική, γιατί να είσαι τόσο σοβαρός και δήθεν; Ποια αξία υπάρχει εκτός από το περιττό άγχος και τη δυστυχία; Αυτός δεν είναι τρόπος ζωής. Αν συνεχίσεις έτσι, εν τέλη, το μόνο που θα πηδήξεις το καλοκαίρι είναι τα κύματα.
Αν κλειστείς στον εαυτό σου, δεν θα προσελκύσεις ποτέ τους ανθρώπους που πραγματικά σε εκτιμούν, αλλά ούτε θηλυκό κουτάβι. Όλοι πεθαίνουμε να διασκεδάζουμε περισσότερο – δεν υπάρχει λόγος να ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Αγκάλιασε το παιδί που κρύβεις μέσα σου και χαλάρωσε πού και πού.
